ე ჩემს მეუღლეს სკოლიდან ვიცნობ, მეხუთე კლასიდან ერთად ვსწავლობდით და სკოლაც ერთად დავამთავრეთ, ბანკეტზე მას სიყვარულში გამოვუტყდი, მაგრამ მისგან საპასუხოდ არაფერი მიმიღია.
ამის შემდეგ, მე ძალიან ჩავიკეტე საკუთარ თავში და გოგონების გაცნობა უკანა პლანზე გადავდე. უნივერსიტეტში ჩავაბარე და სწავლა დავიწყე, დამთავრებისთანავე კი წითელი დიპლომი მივიღე.
როდესაც უნივერსიტეტში ვიყავი, ყოველწლიურად სკოლაში დავდიოდი კურსდამთავრებულთა შეხვედრაზე, ჩემი პირველი სიყვარულის ნახვის იმედით, ის არ მოდიოდა. ზოგიერთმა ჩემმა მეგობარმა მითხრა, რომ ის სხვა ქალაქში წავიდა საცხოვრებლად და სასწავლებლად. უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ გამიმართლა და თითქმის მაშინვე ვიპოვნე კარგი სამსახური, სამი წლის შემდეგ მე უკვე ვიყავი ჩემი საწარმოს განყოფილების უფროსი.
ამ დროის განმავლობაში მქონდა რამდენიმე ურთიერთობა, მაგრამ ვხვდებოდი რომ მხოლოდ ჩემი პირველი სიყვარული მიყვარდა.
და როდესაც სკოლაში კურსდამთავრებულთა მორიგ შეხვედრაზე მივედი, თვალებს არ ვუჯერებდი, ის ჩემს წინ იყო. შეხვედრის დასრულების შემდეგ მე და ჩემმა ყოფილმა კლასელებმა გადავწყვიტეთ კაფეში წასვლა, ის ჩვენთან ერთად წამოვიდა.
საუბარი დავიწყეთ, მან მითხრა, რომ სწავლის დასრულების შემდეგ,ის სხვა ქვეყანაში წავიდა საცხოვრებლად, მაგრამ ყველაფერი კარგად არ წავიდა და ისევ დაბრუნდა. საუბრის დროს მივხვდი რომ მისი დაკარგვა არ შემეძლო.
ჩვენ დავიწყეთ მეგობრობა,ძალიან ბედნიერი ვიყავი. შემდეგ კი მე მას ცოლობა შევთავაზე და ის თანახმა იყო.გადავედით ცხოვრებლად ჩემს ბინაში, რომელიც ქალაქის ცენტრში იყო, ხელფასმა საშუალება მომცა, კომფორტულად გვეცხოვრა და ვუთხარი, არ ეჩქარებოდა სამსახურის პოვნას.
პრინციპში, ჩემთვის შესაფერისი იყო ის, რომ ჩემი ცოლი დიასახლისი ყოფილიყო სახლში ყოველთვის დამხვდებოდა გემრიელი ვახშამი, სისუფთავე და წესრიგი. თავიდან ყველაფერი კარგად იყო, შემდეგ კი დავიწყე შემჩნევა, რომ სამსახურიდან რომ ვბრუნდებოდი, ის სულ დაღლილი იყო და პრაქტიკულად არ მაქცევდა ყურადღებას.
ეჭვი მეპარებოდა მის სიყვარულში და ვფიქრობდი, რომ ჩემი ცოლი მხოლოდ ფულის გამო გახდა. რა თქმა უნდა, მე მუდმივად ვიშორებდი ამ ცუდ აზრებს, მაგრამ როდესაც ეს დიდხანს გაგრძელდა, გადავწყვიტე, რომ უნდა გამეგო რა ხდებოდა, მაგრამ სკანდალი არ მინდოდა, იქნებ საერთოდ არ ვყოფილიყავი მართალი, ბინაში დავაყენე ფარული კამერა.
კამერა ძალიან პატარა იყო და როდესაც ცოლი შხაპს იღებდა , ფრთხილად დავამონტაჟე ის ბინაში ჩანაწერის ნახვა სმარტფონის დახმარებით შემეძლო. როდესაც სამსახურში წავედი თავიდან მე ვერ გავბედე ჩემი ცოლის თვალთვალი, მაგრამ მოულოდნელად მოხდა რაღაც, რამაც გული მომიკლა.
ემოციების გადალახვის შემდეგ, ტელეფონი მაინც გავხსენი და ჩავრთე ჩანაწერი რომ გამეგო, რატომ იყო მუდმივად დაღლილი ჩემი ცოლი, როდესაც სამსახურიდან ვბრუნდებოდი.
რაც ვნახე ამან გამანადგურა, ცრემლები წამომცვივდა, მთელი დღე ვუყურებდი რას აკეთებდა ჩემი ცოლი და აღმოჩნდა, რომ ვცდებოდი. მთელი დღე, დილიდან საღამომდე, ის პრაქტიკულად არ ჯდებოდა დასასვენებლად – დასუფთავება, რეცხვა, საჭმლის მომზადება, შემდეგ წავიდა სასურსათო მაღაზიაში და ორი მძიმე ჩანთა მოიტანა, საღამოსკენ კი მხოლოდ მაკიაჟის გასაკეთებლად დაჯდა, რადგან ჩემი შინ დაბრუნების დრო დგებოდა.
როგორ ვცდებოდი, სამსახურის დასრულების შემდეგ შინ თაიგულით ხელში დავბრუნდი, ის წავიყვანე ძვირადღირებულ რესტორანში სადაც მას ყველაფერი მოვუყევი და ჩემდა გასაკვირად მან უბრალოდ გამიღიმა და მაკოცა მითხრა, რომ მე საუკეთესო ვარ და ბედნიერია ჩემს გვერდით.